bernyj

Het verhaal van Berny Jansema en zijn zoontje Clay 

Presentatie van het boek ‘Drie seconden’ op donderdag 2 september 2010 vanaf 19.00 uur

in Hotel Grand Cafe Jan Dekker, Marktplein 6 Winschoten 

Presentatie v/h boek; “Drie seconden”

Donderdag 02-09-2010 - Inloop vanaf 19.00 uur

Grandcafe Jan Dekker

Te bestellen via de website drieseconden.nl

E. 17,50 excl. verzendkn.

Ook te koop bij: Bruna.nl & Bol.com

Berny Jansema en zijn geadopteerde zoontje Clay.

^{Foto Sake Elzinga}

Een onvergetelijk moment, ware het niet dat Amelia ruim een week eerder na een slopende ziekte is bezweken aan de,,, Mexicaanse griep. Een bizarre speling van het lot.

 Zo voelt de wanhopige amateurmuzikant Berny zijn allerliefste vrouw, met wie hij ruim twintig jaar geweldig gelukkig was, van zich wegglijden in een eindeloze slaap, en zo sluit hij als kersverse papa na een jarenlange adoptiestrijd zijn zoontje Clay in zijn armen. Vreugdetranen vermengd met verdriet.

 Drie seconden

is het verslag recht uit het hart van twee fantastische decennia met een tragische afloop maar ook met een nieuwe start.

Als de dood

Vrijdag 10 september 2010

Vandaag praat Jacques d’Ancona in Als de dood met Berny Jansema uit Heiligerlee. Berny werd eerder dit jaar – door een bizarre speling van het lot – binnen tien dagen weduwnaar en vader van een adoptiezoon uit Haïti. Verdriet en vreugde. Berny Jansema schreef hierover het boek “Drie seconden”, dat hij vorige week presenteerde. Klik hiernaast>>

2-2-2011: Adoptievader Berny Jansema uit Heiligerlee heeft de voogdij gekregen over 5-jarige zoontje Clay.

Het jongetje kwam vorig jaar naar Nederland vanuit Haïti, dat net door een aardbeving was getroffen. Omdat de vrouw van Jansema kort daarvoor was overleden, meende de Raad voor de Kinderbescherming dat hij niet goed voor het kind kon zorgen. Het jongetje mocht wel bij hem wonen, maar Jansema kreeg van de rechtbank niet de voogdij. Hij ging in hoger beroep en won. Het gerechtshof in Arnhem heeft de uitspraak teruggedraaid en Jansema de voogdij gegeven.

Jeugdzorg Kinderbescherming betwist voogdij alleenstaande vader van adoptiekind uit Haïti

Kan een man tegelijk rouwen en een kind opvoeden?

Een weduwnaar en een adoptiekind uit Haïti. De Kinderbescherming vindt de combinatie riskant en wil dat er een voogd komt.De adoptievader van Clay ziet geen reden voor professionele hulp.

Door onze redacteur  FREDERIEK WEEDA

Rotterdam, 3 april 2010 

Clay krijgt een glas water. Clay wil water, zegt hij vrolijk. Berny Jansema, zijn adoptievader, geeft hem een rietje. Clay is vier. Hij lacht veel, draagt een spijkerjack en petje. Bij aankomst uit Haïti in januari, bood Jansema hem sap aan en melk. Maar Clay wil alleen water. Dat kreeg hij te drinken in het kindertehuis in Port-au-Prince.

Berny Jansema (40) uit Heiligerlee en Clay zijn al een behoorlijk hecht stel. Dat ziet een leek. Je bent een toppertje, zegt zijn vader regelmatig. En Clay herhaalt dan: Toppertje. Maar Jansema maakt zich zorgen. Op 13 april beslist de kinderrechter of hij voogdij krijgt over zijn adoptiezoontje. Clay woont sinds 21 januari bij hem. De Raad voor de Kinderbescherming adviseert de rechter om de voogdij over Clay voorlopig bij een voogd van Nidos te laten.

Stichting Nidos is een landelijke voogdij- en gezinsvoogdij-instelling voor vluchtelingen en asielzoekers. De stichting heeft voorlopig de voogdij over de helft van de 105 adoptiekinderen die na de aardbeving in Haïti van 12 januari versneld naar Nederland werden gehaald. Clay was er ��n van. De meeste Nederlandse adoptieouders krijgen nu, of hebben al, wel de voogdij.

Reden om aan Jansema te twijfelen, is een speling van het lot. Een dag voor de aardbeving in Haïti overleed zijn vrouw Amelia aan de Mexicaanse griep. Dus nu is Jansema alleenstaande vader. Een onderzoeker van de Raad voor de Kinderbescherming die Jansema bezocht, vindt de situatie te fragiel, nu Jansema de dood van zijn vrouw moet verwerken en een kind moet opvoeden. Hij vindt dat Jansema professionele hulp moet accepteren.

Maar in het rapport van Nidos voor de rechter schrijft de voogd: ‘Aspirant adoptievader lijkt ondanks zijn rouwproces in staat om Clay voldoende aandacht, begeleiding en liefde te geven’. Jansema ziet geen reden voor professionele hulp. Jansema wil Clay niet meer kwijt. Hij heeft het goed bij mij. Is net zijn draai aan het vinden. Hij speelt met neefjes en nichtjes van ons mijn familie woont in de buurt. En waar zou hij dan terechtkomen, als ze, in het ergste geval, hem bij mij weg zouden halen. Het zou fijner zijn geweest als er ook een moeder was, zegt Jansema. Maar nu ze er niet meer is, vind ik niet dat wïj niet samen verder zouden kunnen.

De Raad voor de Kinderbescherming adviseert niet om Clay weg te halen bij Jansema, zegt een woordvoerder. Ze adviseert alleen dat een voogd thuis meekijkt. De Raad wijst erop dat ze altijd naar het belang van het kind kijkt, en bestrijdt dat ze zou twijfelen aan de opvoedkundige vaardigheden van alleenstaande vaders.

Na de aardbeving op Haïti werden 105 adoptiekinderen hals over kop naar Nederland gestuurd. 21 januari kwamen ze al aan ïn een toestel vol kinderen op vliegbasis Eindhoven. Er ontstond zo een uniek gezagsvacuum. De helft van die kinderen was door de adoptieorganisatie al gematcht met een Nederlands stel. Aan die ouders had Haïti de voogdij al overgedragen. Andere kinderen waren al wel gekoppeld aan aspirant adoptieouders, zoals Berny en Amelia, maar het ouderlijk gezag was nog niet overgedragen hun procedure was aan Haïtiaanse kant nog niet afgerond.

De adoptiekinderen waren door de Haïtiaanse autoriteiten al bestemd voor Nederland, waardoor ze in elk geval niet terug hoeven naar Haïti. Maar ïemand moest het gezag voor die kinderen tijdelijk op zich nemen. Dat deed Nidos. Per geval adviseert de Kinderbescherming de rechter nu of het gezin waar die kinderen versneld terechtkomen inderdaad geschikt is om de voogdij te krijgen.

Amelia Jansema lag in januari al drie weken met benauwdheidsklachten op de intensive care van het Academisch Ziekenhuis in Groningen. Ze behoorde tot de risicogroep voor de Mexicaanse griep omdat ze leed aan de auto-immuunziekte SLE. Op 11 januari bezweek ze in het ziekenhuis aan de griep. De SLE was reden voor Berny en Amelia om niet te proberen zelf kinderen te verwekken. Ze wilden wel heel graag een kind opvoeden.

De Haïtiaanse autoriteiten hadden de Jansema’s in augustus 2008 Clay toegewezen als adoptiekind, na een jarenlange procedure. Clay’s vader was doodgeschoten tijdens onlusten op Haïti. Zijn moeder had geen huis of inkomen. Ze bracht Clay op zijn tweede naar een kindertehuis. Berny en Amelia zochten hem vorig jaar een week op in Haïti. Ze waren verkocht. In hun woning in Heiligerlee richtten ze al snel een slaapkamer in.

Door de aardbeving kwam Clay zes maanden eerder naar Nederland dan verwacht. De tweelingzus van zijn vrouw heeft Jansema de eerste weken geholpen met de verzorging van Clay. Zijn ouders helpen hem, zijn vrienden ook. Het gaat goed, zegt hij. Natuurlijk, hij moet ook de dood van zijn vrouw verwerken. Daar schrijft hij nu over, tijdens de avonduren. Het rapport van Nidos beschrijft de ontwikkeling die Clay sinds januari heeft doorgemaakt: Toen Clay aankwam was hij intensief bezig om zijn speelgoed voor zich alleen te houden. Clay stopte alles in zijn broekzakken vanwege de angst dat het hem weer werd afgepakt. Inmiddels heeft er een natuurlijk proces plaatsgevonden en weet hij dat dit niet meer nodig is.

Elke ochtend brengt Jansema Clay naar school. Bij het afscheid moet Clay erg huilen. Maar om twaalf uur ben ik er weer. Dan eten we. En de juf zegt dat hij het goed doet. Jansema is vorige week weer halve dagen gaan werken om een zo normaal mogelijk ritme op te bouwen voor hem en Clay.